අනුරාධපුරේ පොලි එතිලීන් මෙහෙයුම (Mission polythene anuradhapura)

පළවෙනි දවසේ එකතු කොරපු කුණුත් එක්ක අපි කස්ටිය

පෝයට පන්සල් යන එක සාමාන්‍ය බෞද්ධයාගේ සිරිතයි. සාමාන්‍ය එවුං අතරේ අසාමාන්‍ය උං ඇත. උන්ට කැසිල්ලය, ගාය ය, තව බොහෝ දෑ ඇත. එහෙම උං ටිකක් ඊයෙයි පෙරේදයි අනුරාධපුරේ මහමෙව්නා උයනේ විසිරිලා තිබුන අපේ සාමාන්‍ය බැතිමතුන්ගේ කුණු ඇහිලුවා.

කොහොමද සුද්දේ තරම

කුණු කිව්වට ගොඩක්ම පොලිතින් බෑග්, ප්ලාස්ටික් බෝතල්, ටොපි කොළ, පැනඩෝල් පෙති වල ප්ලාස්ටික් ආවරණ, බත් ඔතලා තිබුන ලන්ච් ෂීට් වගේ එව්වා තමා.

කුණු දාපු එවුංට ප්‍රසිද්ධියේ බනින භූමි...

මේ වැඩේ සංවිධානය කරේ Wild reach කියන පරිසරකාමී සංවිධානය. මට වැඩේට ආරාධනා කරේ රැවුල් හසික හෙවත් ඇලෙක්ස් කොලුවා.

අපිත් එක්ක ගියා ගයනි අක්කා, ජීවා අක්කා, දෙසා හෙවත් නූතනයා ඇතුළු රූ සමූහයේ ගොඩක් දෙනෙක්. මමයි විලක්කුවේ දිනෙල්කයි තමා කෝඩුකාරයෝ විදිහට සැට් එකත් එක්ක එක්කහු උනේ..

21 වෙනිදා පාන්දර කෝච්චියේ නැගලා අනුරාධපුරේට යනකොට 11.30 විතර උනා ඉතිං. මග දිගට පිස්සු නට නට ගිය ගමන ජීවිතේ ලබපු තවත් එක සුන්දර මතක සටහනක් තමා...

පලවෙනි දවසේ ගිය වෙලාවේ ඉදන් හවස් වෙනකංම මහමෙව්නාවේ තිබ්බ චූටිම චූටි ටොපි කොලේ හිටං දොන්ත පදං ප්ලාස්ටික් කෑලි බියර් ටින් ගල් බෝතල් පවා අපේ කණ්ඩායම කොදු කඩාගෙන ඇහිලුවා.

කුණු එකතු කර හති අරිමිං...

දවස අවසානේ නුවර වැවේ බැහැලා තිබ්බ ඇගේ අමාරු ඔක්කොම දිය කරලා දාලා අපේ නවාතැං පොලට ගිහිං බඩ පැලෙන්න කාලා ඉන්නකොටම කස්ටියටම ධනුෂ්ක බාලසූරිය හෙවත් සුදු අයියා ඡායාරූපකරණයේ වටිනා කියන මූලික සිද්ධාන්ත ටිකක් කියලා දීලා අපේ සබං පෙට්ටි කැමරා වලිං එල කිරි කොලිටියට ෆොටෝ ගන්න හැටිත් කියලා දුන්නා. එව්වනං ඉතිං අපි වගේ කබ්බන්ට මහමෙරක් ඈ...

පහුවෙනිදත් සුපුරුදු රාජකාරියම කරලා අපි කීප දෙනෙක් කොළඹ එන්න පිටත් උනා. ආවා වගේම යනකොටත් කෝච්චියෙම යන්න ලෑස්ති කරං හිටියත් අති විශාල ජනකාය නිසා කෝච්චි ගමන ගැන අදහස අත්තැරගෙන බස් එකේ එන්න ලෑස්ති උනා.

ගයනි අක්කත්, දෙසාත්, දඟයා පවර් හෙවත් ගයානුත්, දිනෙල්කත් මමත් බස් එකේ එන්න පිටත් උනා.....

ඕක තමා ඉතිං අනුරාධපුරේ කතාව... ඒත් ඒ අතරේ වෙච්ච පොඩි චූටි සැලකිය යුතු නැති හිච්චං ලා චෝරු සිද්ධියක් අල්ලගෙන අර සවලෙං රංකිරි කට ගාපු දඟයයි, බොරු මැජික් පෙන්නන දිනෙල්කයයි අසත්‍ය ප්‍රකාස නිකුත් කරන නිසා මං ඉතිං ඇත්තම කතාවත් කියන්න තීරනේ කොලා ඈ...

අපි බස් එකේ නැගලා කොළඹ එන්න පිටත් උනානේ.. ඔය අතරේ තමා ඉතිං මට අර සමරිසි අයියා කෙනෙක් සැට් වෙන්නේ හරිය. ඌ මං නිදා උන්න වෙලාවේ කකුලට තට්ටු දාන්න පටං ගත්තා, මං ඉතිං තත්වය අන්ඩ කොන්ටෝල් කරගෙන හිටියා මිසක් ඌට ඉතිං බයින්න කරන්න ගියේ නෑ.. මං ඉතිං අහිංසක විදිහට ගඳ දඟයගෙනුයි හුචක්කු විලක්කු දිනෙල්කයගෙනුයි ඇහුවා සබ්ජෙක්ට් කාරයෙක්ට මොකද කරන්න ඕනා කියලා. කවදා කාපු ටකරංද ඕවා... මුං එතන ඒ යකාව අපහසුතාවෙට පත් කරලා පිස්සු නැටුවා ඈ.. ඔන්න ඕකයි උනේ...

-නිමි-

ප.ලි - අවස්ථාවට එක්කර ගැනීම පිළිබඳ මාගේ බලවත් ස්තූතියත්, සත්කාරය සදහා ශ්‍රමයෙන් ධනයෙන් සහ හැකි සෑම ආකාරයෙන්ම උදව් කල සියළු දෙනාටම පින් දෙමින් සහ තවත් මෙවැනිම සත්කාර සිදු කිරීමට අවශ්‍ය ශක්තිය ධෛර්ය වයිල්ඩ් රීච් කණ්ඩායමට ලැබේවායි  ප්‍රාර්ථනා කරමි..

බුකි කමෙන්ට් කරුවන් සදහාමයි