සිහින සිතුවිලි

අඩෝ නැගිටපං. ඉස්කෝලෙ යන්නෙ නැද්ද?

ජෝගි එපා බං නිදා ගන්න දියංකො.

තෝ අපේ ගෙදර පාඩං කරන්න කියල ඇවිත් නිදා ගත්තම හරිද යකෝ?

ඒ පාරනං මට ලෙසටම මල පැන්නේය.. යකෝ තොපේ ගෙදර පාඩං කරන්න ආවෙ පාඩං කරල ටිකක් නිදාගන්න. පව් නොදී ලයිට් එක ඕෆ් කරගෙන පල මගෙං සිංහල අහගන්නෙ නැතිව. කියා මම ෙපාරවනෙයන් මුහුන වසා ගත්තෙමි.

ඔය ලමයට ටිකක් නිදා ගන්න දෙන්න ලමයො. පාඩං කරල නිදිමත ඇතිනෙ. මාධවගෙ අම්මා ඈතින් කියනවා ඇසිනි. 

බලපං ඩෝ උබලගෙ අම්මට විතරයි ඒකවත් තේරෙන්නෙ..

තේරෙයි තේරෙයි. අන්න උබේ තාර පීප්පෙගෙ ඉස්කෝලෙට යන්න අද ඔෆීශියල් ටිකට් එකක් ඇවිත් තියෙන්නෙ. උබට බැරිනං ඉදිං. මං තව එකෙක් එක්ක යන්නං. මාධවයා ඇගට නොදැනී කිව්වේ සිරාවටම වගේ.

මාධවයට පස්ස හරවා රෙද්දත් පොරෝගෙන හිටි මගේ නිදිමත කොහෙන් ගියාද නැත.

(මාධවයට පස්ස හරවා රෙද්දත් පොරෝගෙන)

ඈ අඩෝ මොකක්ද ඒ සීන් එක? මාධවයා තාර පීප්පෙයි කීවෙ ඇයට බව මා දනී.

නෑ නෑ උබට මහන්සිනෙ. උබ දොයිය ගනිං උක්කුං පැටියා. අපි ගියා ඈ. කියමින් මාධවයා පොත් ටික ගත්තේය.

අඩෝ බලු වැඩ එපා මස්සිනා. කියහංකො සිද්ධිය මං ඇදෙන් බහින ගමං ඇසීමි.

ඔක්කොටම කලිං දත් මැදල මූන හෝදං වරෙං. යකෝ කට වටේ කුනු කෙල. ගෝතයා. චීත්තෙ ගැන ඇහුවම තමා මුන්ට අපි මස්සිනාල වෙන්නෙ.

මට විනාඩි දෙකක් දියං. කියමිං මම සිනහවේගෙනම බාත්රූම් එකට දිව්වෙමි. කලබලයට තුවායත් අමතක වී නාන කාමරයට පැමින ඇත. 
ඒ මචාං. ඒ තුවාය ගෙනෙං බං. මම මාධවයට කෑ ගැසීමි.

අඩෝ ඕක ගෙනෙංකො බං. මා හැකි ඉක්මනිං මුහුන සෝදාගෙන නැවතත් කෑ ගැසුවේ මාධවයා තුවාය නොගෙනා නිසාය. 
සුළු මොහොතකින් නාන කාමරයේ දොරට තට්ටු කරනවා ඇසිනි. මාධවයාගේ අක්කා තුවාය ගෙනවිත්ය. මොනාද හලෝ තුවාය ගෙනියන්නවත් මතක නෑනෙ ඉතිං. මහ ලොකුවට ඒ ලෙවල්ලු. 
හී.. මං අක්කට විරිත්තා තුවාය ගත්තේ තෑන්ක්ස් සිස් කියන ගමංය. 
සිස් තමා කියමිං ඈ යන්නට ගියේ කින්ඩියට හිනාවකුත් දාගෙනය.

මාධවයා අපේ සෙට් එකේම එකෙකි. මා මාධව හදුනන්නේ පෙරපාසල් යන්නටත් පෙර සිටය. මාධවගේ පව්ලේ අය මට මගේ පව්ලේ අය මෙන්ම විය. කාන්ති ඇන්ටිත් හේෂනී අක්කත් මාධවත් මට අපේ නෑදෑයන්ටත් වඩා කිට්ටුය. මාධවගේ අප්පච්චි මිය ගියේ මාධව කුඩා කාලයේදීමය. අප දෙදෙනාගේ පවුල් අතර බැදීම කොතෙක් වීද යත් තාත්තා නැති මාධවට අප්පච්චි වූයේ අපේ තාත්තයි. අපේ අම්මා මාධවට තවත් අම්මෙක්ම විය. ඒ වගේම කාන්ති ඇන්ටිත් මට තවත් අම්මෙක් විය. මාධවත් මමත් කුඩා කල පටන්ම පාසල් ගියේ කොලඹ ප්‍රධාන පෙලේ පාසලකටය. මා යන පාසලටම මාධව දැමීමට අපේ තාත්තා ගත් වෙහෙස මාධවගේ මව නිතරම සිහිපත් කරන්නේ කදුළු පිරි දෙනෙතිනි.

පුතා අද ඉස්කෝලෙ යනවද? නාන කාමරයෙං මුහුන පිහිදමින් එලියට පැමිනෙන මගෙන් මාධවගේ අම්මා ඇසුවේ කුමටද කියා මා දනී. ඒ තවත් බත් පාර්සලයක් එතීමටයි. 
ඔව් ඇන්ටි. මා කියූ දේ ඇසුනු මාධවත් ඌටම සෙට් වෙන උගේ අක්කත් ඈතින් සිනා සෙනු ඇසුනු ඇන්ටිගේ මුහුනේ ප්‍රශ්නාර්ථයක් විය. මා කාන්ති ඇන්ටි අසලින් ඉක්මනින් ඉවත් වූයේ කොල්ලො කියන්නාක් මෙන් ඉල්ලං මාමයිට් ගා ගැනීමට අවශ්‍ය නොවූ නිසාවෙනි.

දඩි බිඩි ගා ලෑස්ති වූ මම මාධවයා සමගින් ගෙදරින් එලියට බැස්සේ කාන්ති ඇන්ටී ඔතා දුන් බත් පාර්සලයත් රැගෙන ඇන්ටිට වැදීමෙන් අනතුරුවයි.

දැං කියහංකො මොකක්ද සීන් කෝන් එක. මං මාධවයගෙං ඇසීමි. 
අද අරුංගෙ ඉස්කෝලෙ පොඩි වැඩකට මට ධම්මිකා මිස් එන්න කිව්වා.

ඒ සිරාවට. මට කියැවිනි.

සිරාවට තමා බූරු පැටියො. තෝ නිසා මටයි කටු සෙට් වෙන්නෙ. තොට මොකෝ? තෝ ගිය වෙලාවෙ ඉදල අරකිට පැනි මුට්ටිය හලයි. මට තමා ඉතිං අර ගෑනි කියන අර වැඩෙයි මේ වැඩෙයි කරන්න වෙන්නෙ.

ඒ උබට උම්ම එකක් දෙන්න හිතෙනව බං. බස් නැවතුම් පලට ලං වෙන ගමන් මා කීවෙමි.

දෙන්න හිතුනට කමක් නෑ දෙන්න එපා. මේ කෙල්ලො හිතයි මාත් උබ වගේ ගේ පොරක් කියලා. මාධවයා බස් නැවතුම් පොලේ සිටින කෙල්ලො දිහා බලමින් කීවේය.

පල හු*** යන්න..

මා සිනාසෙමින් කීවෙමි.

ඒත් සමගම බස් රථය පැමිනියේය.

බස් රථයට ගොඩවූ අප පිටු පස අසුනේ අසුන් ගත්තේ බස් රථය අපේ සීයාට අයිති එකක් මෙනි. මාධවයා මටත් එක්ක ටිකට් ගත්තේය.

ඇය මට මුන ගැසුනේ බාලිකා පාසලක විවාද තරගයක් අතරතුරදීයි. ආරාධිත පාසල් අතරින් ඔවුන්ගේ පාසලේ විවාද කන්ඩායම සමග පැමින සිටි ඇය මා මුලින්ම දුටුවේ විවේක කාලය අතරතුරදියි. ඔවුන්ගේ පාසලේ විවාද කන්ඩායමේ ලමුයෙකු සමග අප කන්ඩායමේ නාලක ප්‍රේම සම්බන්දතාවක් ඇති බැවින් මට නාලකගේ මාර්ගයෙන් ඇය පිලිබද තොරතුරු දැන ගැනීම ඉතා පහසු දෙයක් විය. 
ඇය නමින් ප්‍රතිභා විය. ප්‍රතිභා හට මා උනන්දු වී දැන් මාස කීපයක් වන නමුත් තවමත් සාර්ථක වීමට නොහැකි වීම යහළුවන්ගේ නිතර බයිට් එකක් වීමට මග පාදා ඇත.

(ඇය මට මුන ගැසුනේ බාලිකා පාසලක විවාද තරගයක් අතරතුරදීයි)

ආමර් වීදිය බහින්න.. කොන්දාගේ බෙලෙක් කටහඩට මා පියවි සිහියට ආ අතර ඒ වන විටත් මාධවයා නැගිට කෙල්ලෙක් සමග කථා කරමින් සිටියේය.

ආමර් වීදියෙන් බැසගත් අප 176 බස් රථයක නැග්ගේය.

මරදාන ගොඩගේ පොත්හල අසල කලර් ලයිට් අසලින් බැසගත් අප පාසල දෙසට දිව ගියේ තරමක් ප්‍රමාද වී තිබූ නිසාවෙනි.

(මරදාන ගොඩගේ පොත්හල අසල කලර් ලයිට්)

අසල තිබූ හෝටලයක් තුලින් මාධවයා කියා කෑ ගැසුනු නිසා මාධවත් මාත් ඒ දෙසට ඇදුනෙමු...

ඉතිරිය මතුවට.........

(මේක මේ පරණ කතාවක්, ආයෙත් මුල ඉදං පටං ගන්න හිතුනා. 

හැකි ඉක්මනිං ඉතිරි කොටහ දාන්නං)

බුකි කමෙන්ට් කරුවන් සදහාමයි