වෑර්ලස් කතන්දරේ තුංවෙනි කොටහ

පහුගිය දවස් ටිකේ වැඩ ටිකක් වැඩි උන නිසා සහ එයාටෙල් පිස්සු කෙලින්න පටං ගත්තු නිසා බ්ලොග් වැඩ අමතක කරන්න උනා. 

ඒ දවස් ටිකේ පරණ ටේප් ටිකක් ආයේ දාලා ෂේප් උනා. 

වැඩේ කඩාකප්පල් වෙන්න කලිං දදා හිටියේ වයර්ලස් එකේ අතීතේ ගැනනේ. 

අද ඔන්න ඒක ආයේ දාන්නයි යන්නේ.

කලිං කොටහ කියෝපු නැති අය මෙතැනිං කියවන්න.

රයිට්. ඒකේ අන්තිමට නැවැත්තුවේ අපි රුක්මනී දේවි හඬ පරීක්ෂනේට සහභාගි උන හැටි කියලනේ.

මේ හඬ පරීක්ෂනේ කියන්නේ සංගීතය පිළිබඳ හොද දැනුමක් තියෙන විනිශ්ච්‍ය මණ්ඩලයක් ඉදිරියේ ගායනා කරලා පෙන්නන එකයි. සුපස්ටාර් වගේ තමා.

ඒ දවස් වල තමුංගේ සිංදුවක් රේඩියෝ එකේ විකාශය කරන්න ඕන්නං හඬ පරීක්ෂනේට සහභාගී වීම අනිවාර්ය උනා. හඬ පරීක්ෂනේ ෆේල් උනොත් ඒ කියන්නේ පරීක්ෂනේ කරන අයට තේරුනොත් මනුස්සයගේ කටහඩ චාටර් කියලා සිංදු කියලි පැත්තක තියලා ගෙදර තමා යන්න වෙන්නේ.

හඬ පරීක්ෂනේ කොටස් වලට වෙන් කරලා තිබ්බා. “ඒ“ ශේණි ගායකයෝ “බී“ ශේණි ගායකයෝ සරල ගී ගායකයෝ වශයෙන්.

ඒ දවස් වල එහෙම තේරිච්ච හොද හඬවල් තමා අදටත් ලංකාවේ දැනෙන්න සිංදු කියන ගායකයෝ. අමරදේව මාස්ටර්ලා වික්ටර් රත්නායකලා ඒ වගේ අයට උදාහරණ.

පස්සේ කාලෙක මේ හඬ පරීක්ෂණ කෙරුවාව නැති වෙලා ගියා. ඇයි ඉතිං හතු පිපෙනවා වගේ රේඩියෝ පටං ගත්තම පරීක්ෂණ තිය තිය ඉන්න ඕන උනේ නෑ. 

රේඩියෝ ස්ටේෂන් එකට ගිහිං කැසට් එක නැත්තං සී.ඩී එක දුන්නම ඒක ප්ලේ කරනවනේ.

ගුවන් විදුලි සංස්ථාවේ ගීතමය වැඩසටහන් කියන්නේ එක අංගයක් විතරයි. තව තව අංග තිබුනා. ඒ අතුරින් කැපී පෙනුනු ආවේනික වැඩසටහනක් තමා අවමංගල්‍ය දැන්වීම් විකාශන කාලය. 

ලෝකයේ වෙන කිසිම රටක් ඒ වෙනකොට අවමංගල්‍ය දැන්වීම් විකාශනය කිරීම නිත්‍ය අංගයක් විදිහට පවත්වාගෙන ගියේ නෑ. නමුත් ලංකාවේ ඒක කරා.

1939 සැප්තැම්බර් තුං වැනිදා ජර්මනියට විරුද්ධව බ්‍රිතාන්‍ය යුද්ධ ප්‍රකාශ කලා. මේ නිසාවෙං ශ්‍රී ලංකාවේ ගුවන් විදුලියත් ඒ යුධමය තත්වයට දායක උනා. මං මුලිංම කිවුවනේ. මේ කාලේ බ්‍රිතාන්‍යයේ එකෙක්ට පඩයක් ගියත් ලංකාවට ඒක අදාල වෙනවා. ඇයි ඉතිං අධිරාජ්‍යයට අයිතියිනේ.

ඉතිං මේ යුද්දෙට ලංකාවත් සම්බන්ධ උනා. මෙහෙං සෙබලු ගියා එහෙං මෙහෙට ආවා ඔහොම ඔහොම කේස් ගොඩක් ගියා. මේ අතරේ වර්ථමානයේ ගුවන් විදුලි සංස්ථාව රූපවාහිනී සංස්ථාව පිහිටලා තියෙන භූමි භාගයේ ගුවන් තොටුපලක් ඉදි කරලා ඒ ගොඩනැගිලි තාවකාලික ගුවන් තොටුපලක් විදිහට පාවිච්චි කරා.

ඉතිං ඒ වගේ ප්ලේස් එකක ගුවන් විදුලිය පවත්වාගෙන යන්න බැරි නිසා කට්ටිය බඩු ටිකත් පැක් කරං 1942 සැප්තැම්බර් 3 වෙනිදා බොරැල්ල කොටා රෝඩ් එකේ තියෙන බාවර් කියන ගෙදට්ට සෙට් උනාලු. මේක ටිකක් ලොකු ගෙයක්. ඉතිං ඒ ගෙදර පුළු පුළුවං විදිහට බඩු ටික අසුරගෙන වැඩේ කරගෙන ගියාලු යුද්ධෙ ඉවර වෙනකංම.

1949 දි ටොරින්ටන් වල දැන් තියෙන ගොඩනැගිල්ල ඉදිකරනකංම බාවර් නිවසේ ඉදං විකාශන කටයුතු සිදු කරපු ශ්‍රී ලංකා ගුවන් විදුලිය යුද්ධෙ ඉවර උනත් එක්කම පටං ගත්තු ප්‍රතිසංවිධානයට ලක්වෙලා බ්‍රිතාන්‍ය ගුවන් විදුලි සංස්ථාවේ ජෝන් එන් ලැම්ජියැං මහතාගේ උදව් උපකාරත් අරගෙන අළුත් වෙලා අළු ගසලා බසලා වැඩ පටං ගත්තලු තිබ්බටත් වඩා හොඳිං.

සිටි එෆ් එම් මැදිරිය. මේ දහවල් සජීවී වැඩසටහන කරන අතරතුර බලන්න ගිය වෙලාවේ මම ගත්තු ඡායාරූපයක්. 

1950දි ටොරින්ටන් චතුරස්‍රයේ නව ගොඩනැගිල්ලක ලැම්ජියැං මහතාගේ ප්‍රතිසංස්කරණත් එක්ක ආරම්භ උනු ගුවන් විදුලිය වෙනමම දෙපාර්තමේන්තුවක් බවට පත් වුනා. 

එය සිංහල දෙමල ඉංග්‍රීසි යන භාෂා තුනෙන්ම ක්‍රියාත්මක උනු අතර ඒ ඒ භාෂාව අදාල නිලධාරීන් 3න් දෙනෙකුත් පත් කරා.

සංගීත, නාට්‍ය කතා සහ ග්‍රාමීය විදිහට වෙන වෙනම සම්පාධක වරුන්ට භාර උනු ගුවන් විදුලියේ පාසල් සේවය කියලා වෙනම වැඩසටහනක් සිසුන් වෙනුවෙන් වෙනම ඇති කෙරුනා. ඒත් එක්කම වෙළඳ සේවය කියලා එකකුත් ආරම්භ උනා.

මේ ස්වදේශී සේවා මැදිරියයි, සජීව වැඩසටහනක් කරන අතර තුර තමා අපි ගියේ, ඔය ඉදගෙන ඉන්නේ සහය නිශ්පාදකතුමා. එතකොට හිටගෙන කතා කරන්නේ සුප්‍රසිද්ධ ජ්‍යෙෂ්ඨ නිවේදිකාවක්. ස්වදේශී සේවේ අහන අය කියමු බලන්න කවුද මේ කියලා.

ඔව් ඔව්. අදටත් තියෙන වෙළඳ සේවය ආරම්භ උනේ මෙන්න මෙහෙමයි. පටං ගත්තු ඔය වෙළඳ සේවය අඛන්ඩව අවුලක් නැතිව පවත්තගෙන යන්න ක්ලිෆර්ඩ් වොඩ් නම් ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතිකයා සෑහෙන්න සේවාවක් කරා කියලත් කියනවා.

1952දි ලැම්ජයිං මහතාගෙ සේවය අවසන් වෙනවත් එක්කම එම තනතුරට ශ්‍රී ලාංකික අධ්‍යක්ෂක ජෙනරාල්වරයෙකු ලෙස ප්‍රථම වරට ඇම්.ජේ. පෙරේරා මහතා පත්වෙනවා.

50හේ දශකය ලංකාවේ ගුවන් විදුලි ඉතිහාසේ තීරණාත්මක යුගයක් උනා කියලා ගොඩක් දෙනා කියනවා. 

එහෙම උනේ ඇයි කියලා අපි ලබන කතාවෙං බලමු නේ?

අද මැච් එකනේ, ලිවිල්ල පැත්තක දාලා මැච් එක බලන්න යන්න ඕනා..

අනිවා ඩෙපා ඊලග කොටහිං වෑර්ලස් කතන්දරේ ඉවරටෙම ඉවර කරලා දානවා..

ඒ නිසා ඊලග දවසේ කියවන්න එනකොට පත මාගලක් කියවන්න හිතං එන්න..

එහෙම එපානං එපා හරි කියන්න... 

බුකි කමෙන්ට් කරුවන් සදහාමයි