බාලිකා පාසලක අමතක නොවෙන මෙහෙයුමක්

ඉස්කෝලෙ යන කාලෙදි කොල්ලෙක් කුප්ප වැඩ කරේ නැත්තං ඌ ගැන වෙනම කමිටුවක් පත් කරලා සොයා බලන්න ඕනා.. ඒ තරං ඒක පුදුම විය යුතු කාරණයක්. ඉතිං එහෙම වෙන්න ඕන්නැති නිසා අපි හැමතිස්සෙම වගේ පාසලේ ආශිර්වාදය ඇතුවත් නැතුවත් ඔලුවේ කෙස් ගානට එවුවා මෙවුවා කලා... 

මේ කියන්න යන එකත් ඒ වගේ කේස් එකක්. ඒත් මේ කතාවට වෙනත් පාසලකුත් සම්බන්ධ  වෙනවා. ඉතිං මං නම එහෙමත් කියයි. ඒ අපහාස කිරීමේ චේතනාවෙන්නං නෙමේ ඕං. හැබැයි නිකංවත් හිතුනොත් මේක අපහාසයක් කියලා  එහෙමත් නැත්තං ඒ පාසලේ කාට හරි සිත් රිදවීමක් සිද්ධ උනොත් වෙන්න සමා මට ඈ... ඔන්න කියලමයි පටං ගන්නේ..

මං දන්නවා මගේ අහිංසක මූන දිහා බලං මට බනින්නෑ කීලා ඈ..

අවුරුද්ද 2010. මාසය පෙබරවාරි.

අපේ සයන්ස්  ඩේ එක තියන්න අපි වැඩ පටං ගත්තේ 2009 දෙසැම්බර් වල. ඉතිං මුලිංම අපි කරපු දේ තමා ආරාධිත පාසල් වල ලිස්ට් එකක් ගත්තු එක. පස්සෙ දවසක ලිස්ට් එකේ ඡායාරූපයක් සයන්ස් ඩේ එක ගැනම කියවෙන කතාවකදි දාන්නං. ඕ.කේ. 

ඉතිං මේ ලිස්ට් එකේදි මුලිංම මගේ බලවත් පෙරැත්තයක් මතම ලියැවෙච්ච ඉස්කෝලයක් තමා ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කෙ ප්‍රධාන පෙලේ බාලිකා පාසලක් වෙච්චි කිරිබත්ගොඩ විහාරමහාදේවිය. මේ ලියන වෙලාවෙත් මගේ මූනේ නිකං චාටර් හිනාවක් මෝදු වෙනවා ඇයි දන්නෑ..

මට සයන්ස් ඩේ, ප්‍රිෆෙක්ට් ඩේ කියන එවුවා මගහැරුනනං අනේ මන්දා ඒක මාර පුදුමයක්. ඒ තරං ඩේ කාපර් කෙනෙක්. ඔහොම හිටපු ඩේ කාපර්ලා තමා යුතික, වරුණ, සැන්ඩි, අරලිය, ජොන්ටා වගේ අය. ගොඩක් වෙලාවට ඩේ වලට ගියේ මුලිංම කියවෙච්ච නම් තුන තමා. (ඒ තරං උං පැනියෝ)

බටේ කටේ ගහං ඉන්නේ සැන්ඩියා

කැඩෙට් අරලිය

අපි ඉස්කෝල බෙදං හිටියේ. නැත්තං ලොකු තදබදයක් ඇති වෙනවනේ.  මම ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කෙ පැත්ත අරක්ගෙන හිටියේ. මොකද පදිංචියත් ඒ දිස්ත්‍රික්කෙමනේ. ඉතිං ඒ පැත්තෙං මොන ඉන්විටේෂන් එක ආවත් ඒ ඉවෙන්ට් එකේ මං ඇතුලත්. සැන්ඩියත් ඒමයි.

හම්බවෙච්ච පෑන

පසුකාලීනව ප්‍රයෝජනයට ගත් පොත

ඕම කාලය ගත වෙවී ඉන්නකොට අපිට ආවා විහාරමහාදේවි එකේ ප්‍රිෆෙක්ට් ඩේ එකේ ඉන්විටේෂන් එකක්. නම “වසරක අනුසස්“. ආරන්චි විදිහට පලවෙනි වතාවටයි ඒ අය මේ විදිහට ප්‍රිෆෙක්ට් ඩේ එකක් කරන්නේ. ඉතිං අපේ යුතුකම සහභාගි වෙලා සහයෝගය දක්වන එකනේ. ඉතිං අපි සැදී පැහැදී ඒකට එන්ටර් උනා.

සාමාන්‍යයෙං ඉන්විටේෂන් එකකදි සහභාගි වෙන්න ඕන ශිෂ්‍යයන් ගාන දක්වලා තියෙනවා. නැත්තං ගැන්සි පිටිං බහිනවනේ. සාමාන්‍යයෙං තියෙන්නේ 5ස් දෙනෙකුට ඉන්වයිට් කරලා.

නමුත් අපේ තියෙන කුප්ප කම කියන්නේ අපි යවන්නේ තුන් දෙනෙක් නැත්තං හතර දෙනෙක්. මොකද හරි ගානට හරි වැඩිපුර හරි යැවුවම ඕගනයිස් කරන ඉස්කෝල අඩි දෙකක් විතර උඩ යනවා.

ඉතිං අපෙත් ඉන්නේ දඟකාර, විසේකාර, ආඩම්බරකාර, හිතුවක්කාර, හැඩකාර කොල්ලො නිසා අපේ ස්ටෑන්ඩඩ් එකත් තියාගෙන අපි අඩුවෙං යවනවා පොඩි පණිවිඩයක් ඒක ඇතුලෙ හංගලාම. ඒ  තමයි “අපි උබලව එච්චර ගනං ගන්නෑ“ කියලා. මේක අපි කරන්නේ බාලිකා පාසල් වලට විතරයි. කොල්ලංගෙ එවුවට ෆිට් එක පෙන්නන්නත් එක්ක රොත්ත පිටිං යන්නේ.

 

කෝම හරි දැං මේ ඩේ එකට අපි තුන් දෙනෙක්ගෙං යුතු කණ්ඩායමක් සෙට් උනා.  ඒ මං තරී, සූම් සැන්ඩි සහ කැඩෙට් අරලිය යන අයයි. විශේෂත්වය අපි තුන් දෙනාටම ඒ  ඉස්කෝලෙත් එක්ක ලොකූ....... ගනුදෙනුවක් තිබුන එකයි.

කට්ටිය සෙට් උනු තැන

මේක තිබ්බෙ සෙනසුරාදා දවසක. ඉතිං අපි තුන් දෙනාම සෙට් උනා කිරිබත්ගොඩ Y.M.B.A ශාලාව ඉදිරිපිටට. එතනදිම කෝට් බෑයවල් ටික ඇදගෙන බැච් ගහං අපි ගියා ඉස්කෝලෙ ගාවට. අපරාදේ කියන්න බෑ අපිට හොද පිලිගැනීමක් ලැබුනා.

ඉතිං අපි ඒ දවස බොහොම සන්තෝසෙන් විවිධ ක්‍රියාකාරකම් සමගම විවිධ දර්ශණ කෝණ ඔස්සේ විවිධාකාරයෙන් නෙත් පිනවමින් ගත කලා. 

පළවෙනි පාර උනත් හොදට සංවිධානය කරලා තිබ්බා. එකම එකයි චොර උනේ ඒ ආරාධිත දේශකයා වෙච්චි කාන්තාවගේ කතාව තමා. මට හොදට මතකයි ඒ පැයේදි මං නිදාගත්තු විදිහ.

මේකෙදි අපිත් එක්ක ඒ ඉස්කෝලෙ PT මැඩම් ගොඩක්ම ෆිට් උනා. ඒ ෆිට් කර ගැනීමේ සම්පූර්ණ ගෞරවය කැඩෙට් අරලිය හෙවත් අරා සතුයි. එතකොට අපි මේ ඩේ එකට එන්න හේතු වෙච්ච යටිකූට්ටු අදහසකුත් තිබ්බා. ඒ මෙහෙයුමේ ප්‍රධානම කාර්ය තමා පාසලේ සැලැස්ම නැත්නම් ගොඩනැගිලි පිහිටීම පිලිබද දල අවබෝධයක් ලබා ගැනීම. ඒක අපි උවමනාවටත්  වඩා හොදිං කර ගත්තා.

මෙහෙයුමේ අවසාන කරලා අපි හරිම සතුටෙං ගෙවල් බලා ආවා. (අතරමැදදි වෙච්ච දේවල් ඕන්නෑ)

ඒ කතාව එතනිං ඉවරයි. මං කිවුවනේ අපි ගියේ යටි අරමුනක් ඇතුව කියලා. ඩේ එකට සහභාගි උනේ අන්න ඒ යටි අරමුනට කරුණු එකතුකර ගන්නයි...
අරමුන ඕන්නෑ ඈ..

ඉතිං අපි සයන්ස් ඩේ එකේ ඉන්විටේෂන්ස් ප්‍රින්ට් කරලා දැං බෙදන වැඩේට සෙට් උනා. මේ වැඩේටත් අපි දිස්ත්‍රික්ක වශයෙං වෙන් උනා. සුපුරුදු විදිහට සැන්ඩිත් මමත් අරලියත් ගම්පහට සෙට් උනා. 

ඉන්විටේෂන් එකත් මේ වගේ තිබ්බේ අපේ..

සාමාන්‍යයෙන් පිරිමි පාසල් ඇතුලට ඇතුල් වෙන එක ගින්නක් නෑ. මොකද සික්කොත් නිකං මාරම ෆිට් බුවාලා. ඒත් බාලිකා පාසල් වල ඒ සෙල්ලං නෑ. ඒ ඉස්කෝල වල සිකුරිටිලට පොලිස් බලතල හම්බවෙලා දේශපාලනීකරණය වෙලා ගෝලීකරණයේ කෙල පැමිනිලා ඉන්නේ. උං ප්‍රින්සිපල්ටත් වඩා බලවත්. ඒ  තරං රෙස්පට්. ඒත් අපි එවුවට සැලෙනවද???? එහෙම සැලිලා ඉන්විටේෂන් බෙදන්න බෑ. මොකද සික්කට ඉන්විටේෂම දෙනවා කියන්නේ අදාල සෙක්ෂන් එකට පනිවිඩේ යන්නෑ. ඉතිං ඒ වගේ අමාරුකාර සික්කෝ සදහා අපි පත් කරන්නේ ඒ වගේම අමාරුකාර කොල්ලෝ.. එතකොට තමා සික්කගෙ කනෙං රිංගලා උගේ නහයට ලණුවකුත් දාලා වැඩේ කරං එන්න පුළුවං.

අපි මුලිංම දැනං හිටියා අපිට විහාරමහාදේවි එක ඇතුලට පයින එක අමාරු ගේමක් දෙන්න ඕන ලොකු වැඩක් කියලා. ඉතිං අපි කලිං දවසේ වසරක අනුසස් ඩේ එකේදි අපිට හම්බඋනු සුවනියර් එක හොදිං පරිශීලණය කරලා මැඩම්ලා කීප දෙනෙක්ගේ නම් කීපයක් කට පාඩම් කර ගත්තා.

දැං අපි දැනුමෙං සන්නද්දයි, අති භයානකයි, මාරාන්තිකයි. නමුත් අවාසනාවකට අපිට එදා සැන්ඩිව සෙට් කර ගන්න බැරි උනා ගියේ මමයි අරයි විතරයි. දැං බස් එකේ කිරිබත්ගොඩට ගිහිං බැහැලා පොඩි වෙච්ච ඇදුං හදං කොන්ඩෙ පීරගෙන වැඩර් වගේ ගේට්ටුව ඉස්සරහට ගියා. නෝනාවරුනි මහත්වරුනි මෙතැන් සිට සංවාදාත්මකව ඇරඹෙන්නේ ඒ අත්දැකීමයි.
(මෙහිදී අප පැමිනියේ අරාගේ සහ මගේ  සිත් ගත් අයෙක් හදි ගැසීමේ අහිංසක බලාපොරොත්තුවත් ඇතිවය)

සික්කා ඇන්ටී - නවතින්න. කොහෙද ඕගොල්ලො යන්නේ...?????? (ලොකු සීන් ටෝන් එකෙං එඩිතරව)

අපි - ආන්ටි අපි කොළඹ අශෝක විද්‍යාලයෙන්, අපි ආවේ අපේ සයන්ස් ඩේ එකේ ඉන්විටේෂන් එක ඔෆිස් එකට භාරදෙන්න. (අහිංසක වැදගත් හැසිරීමෙන්)

සික්කා ඇන්ටී - ඕගොල්ලො ඔෆිස් එක දැනුවත් කරලද තියෙන්නේ මේ ගැන.. (තරමක පැහැදීමෙන්)

අපි - ඔව්. ***** මැඩම්ට අපි කියලා තියෙන්නේ. (වයිස් ප්‍රින්ස්පල්ගේ නම. සුවනියර් එකෙං බලාගත්තෙ ඈ..)

සික්කා ඇන්ටි - (කොරවූ අදුරුවූ මුහුනින් යුතු පරාජිත ටෝන් එකෙං) හරි එහෙනං, දෙන්නම යනවද?

අපි - ඔවු (පැහැදිලි නිරවුල් අභීත කටහඩින්)

සික්කා ඇන්ටී - හරි පුතාලා... (පැහැදීමෙන් යුතුව)

මේ ආකාරයෙන් සික්කා ඇන්ටීගේ කනෙං රිංගා මිටින් හල කුරුල්ලන් දෙදෙනෙක් මෙන් ගාම්භීර ලීලාවෙන් අපි ඔපීසිය කරා ගමන් කරන්නට විය. ඔපීසිය පෙනි පෙනී තිබියදී ඒ ලගින් පැමිනි ගෑල්ලමයෙක්ගෙං සිත් පිත් නොමැතිව ප්‍රශ්ණ කරන්නට වූයේ වයස නිසා උරුම වූ කුප්ප කම මොනවට පැහැදිලි කරමිනි.

අරා - එක්ස්කියුස්මී....

නංගි - (විස්මිත දෙනෙතිං) ඔව් අයියේ කියන්න...

අරා - නංගි ඕගොල්ලංගේ ඔෆිස් එක කොහෙද තියෙන්නේ...

නංගි - (කෝල හඩින්) ඔය පඩිපෙල නැග්ගම හම්බවෙන රූම් එක අයියේ..

අරා - ඕ.කේ. තෑංක්ස් නංගා...

නංගි - ඕකේ අයියා...

(අරාගේ ආතල් ඌට ගන්න දී මම තනියම සිනහ වෙමින් ඔෆීසියට ගියෙමි)

***** ලෙස නම ගැසූ පුවරුවක් මේසය මත ඇත. මේසය ලග ගැහැනු ලමුන් දෙදෙනෙකු ඒ මේසයේ සිටි මැදිවියේ කාන්තාව සමග කතා කරමින් සිටියෝය.

නියෝජ්‍ය විදුහල්පතිනිය - ඔය පුතාලා දෙන්නා. මොකක්ද වෙන්න ඕන???? (ඉදිරිපස සිටි ගෑල්ලමයි දෙන්නා මෑත් කරමින් අපෙන් ගාම්භීර කටහඩින් ප්‍රශ්ණ කලේය.)

අප දෙදෙනා තරමක් සලිත වී ගියත් ඒ බව නෙපෙන්වා වැදගත් සිනහවක් පා නැවතත් කනෙං රිංගීමට සූදානම් විය.

අපි - මැඩම් අපි කොලඹ අශෝක විද්‍යාලයෙන්, අපේ සයන්ස් ඩේ එකේ ඉන්විටේෂන් එක සයන්ස් සෙක්ෂන් එකේ *** මැඩම්ට දෙන්න ආවේ...

මැඩම් - පුතා *** මැඩම්ට දැන්නං ක්ලාස් එකක්. එයාගෙ අතටම දෙන්න ඕනද ඕක??

අපි - ඔව් මැඩම්..

මැඩම් - ම්ම්ම්ම්... (තරමක් කල්පනා කර) එහෙනං පුතා සයන්ස් ලැබ් එකට ගිහිං දෙන්න. යන්න දන්නවනේ. ඔතනිං පහලට ගියාම හොයා ගන්න පුළුවං.

(නැවතත් වැදගත්වූ කුප්ප කම ප්‍රදර්ශණය කරමිං)

අපි - ඒත් මැඩම් එහෙම යන එක හරි නෑ නේද?????

මැඩම් - මොන හරි නැති වැඩක්ද??? ඕගොල්ලංගෙම නංගිලනේ. (ලග සිටි ගැහැනු ළමයෙකු වෙත හැරී) දුව මේ අයියලට ලැබ් එක පෙන්නන්න. (නැවතත් අපි දෙසට හැරී) මේ නංගිත් එක්ක යන්න පුතා. කවුරුහරි ඇහුවොත් කියන්න ***** මැඩම් කිවුවේ කියලා.

අපි - බොහොම ස්තූතියි මැඩම්.. (ගෞරව පූර්වක බැල්මෙං)

මැඩම් - හරි පුතා... (සුන්දර සිනහවකින් මුව සරසාගෙන)

එතැනින් සමුගත් අප මැඩම් විසින් සපයා දුන් ගයිඩ් නංගී සමග පඩි පෙල බසින්නට විය. අරා ඇයත් සමග මුකුලු කරමින් ගිය අතර මම ඊලගට කල යුතු වැඩේ ප්‍රොසෙස් කරමිං ඉදිරියට ඇදුනෙමි. 

විද්‍යාගාරය වෙත ගියද එහි කිසිවෙකු නොවීය. අසල සිටි ගුරුවරියකගෙං *** මැඩම් ගැන ඇසූ විට ඇය පංතිකාමරයක නමක් කියා එහි ඇය උගන්වන බව කීවාය. 

අරා සමග ඒ වන විටත් කුලුපගව සිටි නංගි තෙමේ අපිව පංතිකාමරය කරා රැගෙන යාමටද ස්වෙච්චාවෙන් ඉදිරිපත් විනි.

මග දිගට හමුවන පංති කාමර ස්කෑන් කරමිං මා ගමන් කලේ පැමිණි කාරණය ඉටුකර ගැනීමේ අභිලාෂයෙනි. නමුත් ඒ එකකවත් සෙවුම් වස්තුව මීටර් නොවීම නිසා මං තරියා තරමක අසතුටෙං යුතුව ඉදිරියට ගමන් කලේය. මගදිගට හමුවූ පන්තිකාමර වල ගුරුවරු පාඩම අතරතුර මේ සිදුවන සිදුවීම දෙස බලා සිටීම අපව තරමක අපහසුතාවයකට පත් කලේය.

අපට යා යුතුව තිබූ පන්තිය දෙවන මහලේ කෙලවරේම පන්තිය විය. එය එසේ වූයේ දෛවය විසින් අප කෙරූ කුප්ප වැඩ වලට ලබාදුන් දඬුවමක්දැයි ඇතැම් විටක සිතේ ඈ..

පන්තිය තුලට ගිය නංගී පංතියේ සිටි ගුරුතුමියට මොන මොනවදෝ කියන්නට විය. ඇය පාඩම නවත්වා අපට පංතිකාමරය තුලට පැමිනෙන ලෙසින් හිසින් සන් කලාය.

මැඩම් - මොකක්ද පුතා ඉන්විටේෂන් එක?

අපි - මැඩම් අපි අශෝක විද්‍යාලයෙන් අපේ සයන්ස් ඩේ එකට ඉන්වයිට් කරන්න ආවේ.

මැඩම් - කවදද පුතා තියෙන්නේ?????

මේ අවස්ථාවේදී පංතිය තුලින් කසුකුසුවක් නැගෙන්නට විය. මැඩම් තෙමේ පංතිය දෙසට හැරී ගෝරනාඩු කරන්නට විය. ලද අවසරයෙන් මා පංතිය පුරා උකුසු ඇසින් පිරික්සන්නට වූයේ ජීවිත දෙකක් මරු කටට කැදවූ ඒ පුග්ගලිය සොයායි.

අඩේ ඇය බිම බලාන දෙවන පේලියේ අසුන්ගෙන සිටි අතර වටේ සිටි කටහැකර වාචාල අයවලුන් නොනවත්වා කොදුරනු දක්නට ලැබුනි.

මැඩම් - (ඇය නැවතත් අප දෙසට හැරී) කියන්න පුතා.

අපි - මාර්තු දොලහා මරදාන එල්ෆින්ස්ටන් එකේ මැඩම්..

මැඩම් - එදාට නේ අර ප්‍රදර්ශනෙත් තියෙන්නේ පුතා??????

අපි - ඒකනං කොහොමද දන්නෑ මැඩම්...

මැඩම් - හරි පුතා.. පංතියටම ඇවිත් දුන්න එකේ අනිවාර්යයෙන්ම එන්නංකෝ. බොහොම ස්තූතියි ආරාධනයට පුතා..

අපි - සුළු දෙයක්නේ මැඩම්.. අනිවාර්යයෙන්ම එන්න එහෙනම්. අපි ගිහිං එන්නං මැඩම්.

මැඩම් - හරි පුතා...

*** මැඩම්ට වැද නමස්කාර කොට අපගේ ගුරු භක්තිය පෙන්වා පංතිය දෙසටත් ක්ෂණික බැල්මක් හෙලා පිටවූයේ මෙතෙක් රැකගත් සායම මේ මොහොතේ සෝදා ගැනීම අපට මෙන්ම පාසලටද කැලැලක් බැවිනි..

ජයග්‍රාහී ලීලාවෙන් විද්‍යා අංශ ගොඩනැගිල්ලෙන් පිටවුනු අපි අපේ ගයිඩ් නංගීට හෘදයාංගම ස්තූතිය පල කලෙමු.

 

එතැන් සිට රොකට් වේගයෙන් ගේට්ටුව ලගට පැමිනියේ ඒ වනවිටත් අපේ ප්‍රෝඩාව එලි වී තිබීමේ සම්භාවීතාව ඉහල අගයක පැවතීම නිසාවෙනි..

මුරකුටියෙන් එලියට පැමිණි සිටි සික්කා ඇන්ටී බිය තවත් කීපගුණයකින් ඉහල දැමූ අතර අප ගේට්ටුවට ලංවත්ම පෑ සිනහව නිසාවෙන් ඒ බිය අඩුවිය.

සික්කා ඇන්ටී - වැඩේ හරිද පුතා?

අපි - ඔවු ඇන්ටී.. අපිට සයන්ස් සෙක්ෂන් එකටම යන්න උනානේ...

සික්කා ඇන්ටී - ආ ඔවු මං දැක්කා...

අපි - අපි ගිහිං එන්නං ඇන්ටී....

සික්කා ඇන්ටී - හරි පුතා

පාසලෙන් පිටවත්ම ඇන්ටි තෙමේ ගේට්ටුව වසා ලොක් කරේ මැස්සෙක්ටවත් නැවත ඇතුල් වීමේ හැකියාව නැති කරමිනි.

අරා - ආවට වැඩක් උන්නෑනේ බං???

මං - මොනා කරන්නද බං කරුමෙ කියලා හිත හදාගනිං...

සැනසුම් සුසුම් හෙලූ අරාත් මමත් තවත් පාසල් කීපයක් කරා යාමට පය ඉක්මන් කෙරුවේ දිනයට නියමිත ඉලක්ක ගණන කවර් කිරීමේ පිවිතුරු චේතනාවෙන් මිස හිතේ තිබූ කුප්ප කමට නොවන බව පැහැදිලිවම සදහන් කල යුතුය..............

ප.ලි - මෙහි සදහන් ක්‍රියා මේ වන විට ලීක් වී තිබීමේ ඉඩකඩ බහුලය. මේ නිසාවෙන් මෙහි සදහන් කුප්ප වැඩ කර මාට්ටු වුවහොත් එයට මා වග නොකියන බව විශේෂයෙන් සදහන් කල  යුතුය...

කේස් දාං එන්න එපා මං නෑ...

ප.ප.ලි - එදා අපට සහයෝගය දැක්වූ සියල්ලන්ටම මාගේ ප්‍රණාමය... එමෙන්ම මුලින්ම කීවාක් මෙන් ඒ කාලේ සිදු කෙරූ ඒ කුප්ප වැඩ වලට දැං බැන වැදීමට හෝ සිත් අමනාප කර ගැනීමෙන් වලකින්න.... සිත් රිදවීමක් හෝ අපහාසයක් සිදු උනි නම් සමාවෙනු මැන.... (එදා උවද කුප්ප වැඩ වල සදාචාරාත්මක සීමාව අප දැන සිටි බව ආඩම්බරයෙන් යුතුව මතක් කල යුතුය...)

(සෙවුම් වස්තුව පන ඇති දෙයක් වන අතර එය රහසක් ලෙස තබා ගැනීම සියල්ලංගේ ශරීර සෞඛ්‍යට හොද බැවින් හෙලි කිරීම සිදු නොකලෙමි)

බුකි කමෙන්ට් කරුවන් සදහාමයි